အလြမ္းေျပ

ကၽြန္မ စာမေရးျဖစ္တာ ႀကာျပီ။ မအားတာေႀကာင္႕ရယ္ မအားေတာ႕ ေတြးဖို႕ အခ်ိန္မရွိ၊ ေတြးဖို႕ အခ်ိန္မရွိေတာ႕ ေရးစရာ စာေတြလည္း ထြက္မလာေတာ႕ဘူးေပါ႕။ ဒါေႀကာင္႕ ေန႕စဥ္ကိုယ္ ေရးခ်င္တာ ေလးေတြကိုပဲ ေပါ႕ေပါ႕ပါးပါး  ခ်ေရးေတာ႕မယ္ စိတ္ကူးလိုက္တယ္။ ဒီေန႕ ကၽြန္မ မြန္းလြဲ ၃ နာရီေလာက္ အိမ္ကေန လွည္းတန္းဘက္ကို သြားတယ္ အလုပ္ကိစၥ ရွိလို႕ တစ္မွတ္တိုင္ ကားစီး သြားတယ္။  ကၽြန္မ စီးလာတဲ႕ ကားက  ထံုးစံအတိုင္း ပြိဳင္႕မွာ တေရးအိပ္ ေတာ႕တာေပါ႕။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ကားတံခါး နားကို လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္ ကပ္လာတယ္။ ကားဆရာက တံခါးကို ဖြင္႕ေပးလ္ိုက္တယ္။ ကၽြန္မက လိုင္းကားေတြ ထံုးစံ အတိုင္း ပြိဳင္႕မွာ လူခိုးတင္တယ္ ထင္ေနတာ ။ အဲဒီ လူငယ္က လက္မွာ laptop လိုမ်ိဳးလည္း ကိုင္ျပီး တက္လာတာ ေတြ႕တယ္။ ေနာက္ေတာ႕ အဲဒီ လူငယ္ဆီက အသံထြက္လာေတာ႕မွာ သူ႕လက္ထဲက DVD player မွန္း ကၽြန္မ သိေတာ႕တယ္။ သူက ဇာတ္ကား တစ္ကားကို ဖြင္႕ျပေနတယ္။ ကားေပၚက လူေတြက အထူးအဆန္း အျဖစ္ ႀကည္႕ေနႀကတယ္။ သူက ဇာတ္ကား အေႀကာင္းေျပာျပျပီး DVD တစ္ေခြမွ သံုးရာပဲ လို႕ ေျပာျပီး လိုက္ေရာင္းေနပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕  သူမ်ားနဲ႕ မတူတဲ႕ ေစ်းေရာင္းပံုေႀကာင္႕ သေဘာတက်နဲ႕ ၃ ေယာက္ေလာက္က အားေပးတာ ေတြ႕ရတယ္။
သူ႕ရဲ႕ စိတ္ကူး ဆန္းပံုေလးကို ကၽြန္မလည္း သေဘာက်တာေႀကာင္႕ သူ႕ကို ရိုက္မယ္ေနာ္လို႕ ေျပာျပီး သူေစ်းေရာင္းေနတဲ႕ ပံုကို ဓါတ္ပံုရိုက္ယူလာခဲ႕တယ္။
တကယ္ဆို ပံုမွန္အားျဖင္႕ ဒီလို DVD ေရာင္းသူေတြဟာ  Bus ေပၚမွာ ေရာင္းတဲ႕သူ နည္းပါတယ္။ သူ ေနရာအတြက္ ေပးရမယ္႕ ပိုက္ဆံမ်ား မတတ္ႏိုင္လို႕လား လို႕ေတြးမိတယ္။
အခက္အခဲ တစံုတရာ ႀကား ေပမယ္႕ ဒီလို ဆန္းသစ္တဲ႕ သူစိတ္ကူးေလးကို ထုတ္ျပီး ႀကိဳးစားႏိုင္တဲ႕ သူ႕ကိုလည္း ခ်ီးက်ဴးမိတယ္။
ဒီလူငယ္ေလးကို ဘယ္သူ စိတ္ကူးေပးလိုက္လည္း သူ႕ဘာသာ စိတ္ကူးရတာလား လို႕လည္း စပ္စုခ်င္မိတယ္။ ဒါေပမယ္႕ တစ္မွတ္တိုင္ပဲ စီးျဖစ္တဲ႕  ကၽြန္မ ေမးခြင္႕ေတာ႕ မႀကံဳလိုက္ပါဘူး။
သူ႕ ကိုယ္ပိုင္ စိတ္ကူးဆိုရင္ အခြင္႕အေရးရွိလာရင္ ထူးခၽြန္မယ္႕ ဆန္းသစ္ တီထြင္ ႏိုင္မယ္႕ စြန္႕ဦးတီထြင္ ႏိုင္မယ္႕ လူငယ္ေလးပဲလို႕လည္း ေတြးမိတယ္။ သူ႕အတြက္လည္း ကံေကာင္းပါေစ၊ မျမင္ႏိုင္တဲ႕  အခြင္႕အလမ္းေကာင္းေတြ ေရာက္လာပါေစလို႕ ဆုေတာင္း ေပးမိပါတယ္။
ကၽြန္မတို႕ ႏိုင္ငံမွာ ဒီလို စြန္ဦးတီထြင္လိုသူ  လူငယ္ေလးေတြအတြက္ သူတို႕ အရည္အခ်င္းေတြကို ေနရာမွန္ အသံုးခ် ျပသခြင္႕ သာမယ္႕ အခြင္႕အလမ္းေတြ ဖြင္႕ထားေပးတဲ႕ စနစ္နဲ႕ ေခတ္သစ္တစ္ခုကို ဆုေတာင္း ေမွ်ာ္လင္႕မိပါတယ္။