My Blog List

ေရးခဲ႕ျပီးသမွ်ေတြ

Life

The adventure of life is to learn.
The purpose of life is to grow.
The nature of life is to change.
The challenge of life is to overcome.
The essence of life is to care.
The opportunity of life is to serve.
The secret of life is to dare.
The spice of life is to befriend.
The beauty of life is to give.
The joy of life is to love.

~William Arthur Ward

ကူးလူးယွက္သြယ္..

ေဝဖန္ အႀကံေပးခ်င္တာေလးေတြ ရွိရင္..

alwanpyay.ppt@gmail.com

ကို ဆက္သြယ္ ေပးပို႕လို႕ ရပါတယ္ရွင္..။
ေက်းဇူးတင္ ခင္မင္စြာ ႀကိဳဆိုလွ်က္ပါေနာ္။


လာလည္တာ ေက်းဇူးေနာ္..

ေကာင္းေသာေန ့ပါ..
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..



ခင္မင္မွဳ ေျခရာေလးမ်ား...

ျမန္မာ စံေတာ္ခ်ိန္

Followers

To Download Zaw Gyi Font

Powered by Blogger.
Thursday, January 2, 2014

ကေလး ကဗ်ာမ်ားႏွင္႕ ဆံုေနရက္နဲ႕ လြမ္းေလျခင္း


     ကၽြန္မ မနက္ေစာေစာ ႏိုးလာကာစမွာ ဒီေန႕ ဘာလုပ္မလဲလို႕ စဥ္းစားလိုက္တဲ႕ခါ ဒီေန႕ ဘာလုပ္မလဲထက္ မေန႕ညက အိပ္ရာဝင္ကာနီး ဖတ္ခဲ႕တဲ႕ ဆရာမ ဂ်ဴးရဲ႕ ဝတၳဳက ကၽြန္မ ေခါင္းထဲ ဝင္လာပါတယ္။
     ဆရာမဂ်ဴးရဲ႕ ဝတၳဳကေတာ႕ ငယ္ငယ္ကတည္းက အတူႀကီးျပင္းလာခဲ႕တဲ႕ သူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးကို သူတို႕ ႏွစ္ဦးရဲ႕ ငယ္ဘဝေတြ၊ ကေလး ကဗ်ာေတြနဲ႕ တန္ဆာဆင္ထားတဲ႕ ျမန္မာကေလး ကဗ်ာေတြရဲ႕ လူမွဳဘဝေတြ အေပၚ သက္ေရာက္မွဳကို ေလ႕လာေနတဲ႕ ေက်ာင္းဆရာမ ေလး တစ္ဦးနဲ႕ ရန႕ံကုထံုးပညာရွင္လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္တို႕ရဲ႕ လြမ္းေမာစရာ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးပါ။ 
ဝတၳဳ ေခါင္းစဥ္ကိုေလးကိုေတာ႕ ..

"ပုဆိုးၿဖဴ မွန္ကူကြက္
မနက္လည္းၿခံဳ ညလည္းၿခံဳ
ၿခံဳေနရက္နဲ႔ ခ်မ္းေလျခင္း။

မိနဲ႕ ေမာင္မွာ
မနက္လည္းဆံု ညလည္းဆံု
ဆံုေနရက္နဲ႔ လြမ္းေလျခင္း။" .. ဆိုတဲ႕ ကဗ်ာစာသားေလးကေန စာေရးသူက သူထားပံုရပါတယ္။


       အဲဒီ ဝတၳဳေလးက ကၽြန္မ ငယ္ငယ္က ႀကိဳက္ခဲ႕တဲ႕ အခုထိ စြဲလမ္းေနဆဲ ျဖစ္တဲ႕ ကဗ်ာေလးေတြကို လြမ္းမိ၊ ျပန္ေတြး မိေစပါတယ္။
ကၽြန္မ အိပ္ရာေဘးက သစ္ပင္ႀကီးေပၚက ငွက္ကေလးေတြရဲ႕ ေအာ္သံခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြက ကၽြန္မ ငယ္ငယ္က ႀကိဳက္ခဲ႕တဲ႕ ပန္းသည္ ဆိုတဲ႕ ကေလး ကဗ်ာေလးကို ျပန္သတိရေစပါတယ္။ ပန္းသည္ ဆိုတဲ႕ ကဗ်ာေလးကို သင္ေပးခဲ႕တဲ႕ သူက ကၽြန္မ ေမေမပါ။ ေမေမက ကဗ်ာသင္ေပးတိုင္း မ်က္စိထဲ ျမင္လာေအာင္ ေျပာျပတတ္သလို ကၽြန္မ ျပန္ေမးသမွ်ကိုလည္း စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေျဖတတ္သူပါ။
ဆရာမဂ်ဴးရဲ႕ ဝတၳဳထဲမွာ “မိခင္တို႕သည္ ကေလးမ်ားကို ညအိပ္ယာဝင္ ပံုျပင္မ်ား ဖတ္ျပတတ္သည္။ ကေလးသည္ ပံုနားေထာင္ေသာအခါ ႀကားရေသာ စကားလံုး အနိမ္႕အျမင္႕ျဖင္႕ သူဟာသူ ပံုေဖာ္သည္။ ကေလးသည္ စာဖတ္တတ္လာေသာ အခါ အကၡရာ စာလံုးေလးမ်ားကို သူစိတ္ကူးထဲတြင္ ပံုေဖာ္သည္။”  လို႕ ေရးထားပါတယ္။ အဲဒါ အမွန္ပါပဲ။
ကၽြန္မ သိပ္ႀကိဳက္ခဲ႕တဲ႕ စိတ္ထဲ စြဲေနခဲ႕တဲ႕ ပန္းသည္ ကဗ်ာေလးနဲ႕ ကၽြန္မ အေႀကာင္းကို ကၽြန္မ ျပန္ေတြးမိပါတယ္။ ကၽြန္မ ပန္းသည္ ကဗ်ာေလးကို ႀကားရေတာ႕ .. ေမာင္ေလးလည္း ရွိတဲ႕ ကၽြန္မက ကၽြန္မနဲ႕ ေမာင္ေလး အတူတူ ခေရပန္းေလးေတြ သြားေကာက္ ႀကမယ္လို႕ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ႕ ဖူးသလိုလို ျပန္ေတြးမိပါတယ္။ ဒါေပမယ္႕ ကၽြန္မ အခု ေသခ်ာ ျပန္ေတြးႀကည္႕လို႕ရတာက ကၽြန္မ ငယ္ငယ္က ေစာေစာထျပီး ပန္းေကာက္ျပီး ပန္းေရာင္းရတဲ႕ ေမာင္ႏွမကို သနားခဲ႕တယ္လို႕လည္း ျပန္ေပၚ လာပါတယ္။ အဲဒီ ကဗ်ာေလးကို ေရးသူကိုေတာ႕ ကၽြန္မ အသက္ေတြ ႀကီးလာမွပဲ သိလာရတာပါ။
ပန္းသည္
ေမာင္ေလးေရ၊ ထပါေတာ့
ေရာင္နီလာလွေပ့ါ။
တစ္ေၾကာ့ ႏွစ္ေၾကာ့ ေတးကိုသီ
ငွက္ၾကား ႏႈတ္ပလီ။
ေတာင္ဆီနားက ခေရပန္း
ပင္ေအာက္ ၾကိဳင္လို႔လန္း။
ဗန္းေလး ယူခဲ့ေမာင္ေလးရယ္
သြားေကာက္ေခ်စို႔ကြယ္။
ပန္းသည္ လုပ္စို႔ တျပံဳးျပံဳး
ပန္းေတြ တကံုးကံုး ။
                 မင္းသုဝဏ္
ပန္းသည္ ဆိုတဲ႕ ကဗ်ာေလးဟာ ငယ္စဥ္ ကေလးဘဝကတည္းက ကၽြန္မကို ပံုေဖာ္ခဲ႕ေသာ မ်ားစြာေသာ အရာေတြ ထဲက တစ္ခု အပါအဝင္ ျဖစ္လိမ္႕မယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္မ ရင္းႏွီးခဲ႕တဲ႕ ကဗ်ာေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားဟာ ဆရာႀကီး မင္းသုဝဏ္ရဲ႕ ကဗ်ာေတြ ဆိုတာ အသက္ႀကီးလာမွ သိလာရပါတယ္။ ဒါေႀကာင္႕ ဆရာႀကီးဟာ ကၽြန္မ ဘဝရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ထဲမွာ တစ္ေယာက္ အပါအဝင္လို႕ေတာင္ ဆိုရႏိုင္ပါတယ္။ ဆရာႀကီး မင္းသုဝဏ္ရဲ႕ ဒီကဗ်ာေလးေတြဆိုရင္ ကၽြန္မရဲ႕ ငယ္ခ်စ္ကဗ်ာေလးေတြလို႕ေတာင္ ေျပာလို႕ရပါတယ္။
သေျပသီးေကာက္
ေမွ်ာ့နက္မည္းႀကီး တြယ္တတ္တယ္
ေမွ်ာ့နက္ဆိုတာ ခ်ိဳနဲ႔လားကြယ့္
ေႁမြနဂါးေတာင္ ေၾကာက္ဘူးကြယ္
တုိ႔လည္းေၾကာက္ေပါင္ အတူသြားစို႔
အုန္းလက္ႏြားေလး ထားခဲ့မယ္
သြားမယ္ သြားမယ္။
လယ္ေစာင့္တဲ
မိုးေရ တက္ေရ တေဖြးေဖြး
ကြင္းက်ယ္ အေဝးေဝး
လယ္ေစာင့္တဲေလး ေျခတံရွည္
မိုးကုတ္ေအာက္မွာတည္
ၾကာနီတပြင့္ ျဖဴတပြင့္ တဲနဲ႔ ပဏာတင့္
ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ သတိထားမိတာက ကၽြန္မ ပန္းသိပ္ႀကိဳက္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ကၽြန္မ ေမေမကလည္း ပန္းခ်စ္သူ တစ္ေယာက္ပါပဲ။  သူကိုယ္တိုင္လည္း ပန္းစိုက္သူ ေမေမဟာ ကၽြန္မကို သင္ေပးခဲ႕တဲ႕ ကဗ်ာေတြ မွာ ပန္းနာမည္ ပါတဲ႕ ကဗ်ာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပါတယ္။ ပန္းေလးေတြ အေႀကာင္း စာသားပါ ကဗ်ာေလးေတြေပါ႕.. ။  ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းစာအုပ္ ေတြထဲမွာ ေမေမသင္ေပးဖူးတဲ႕ ကဗ်ာေတြ ပါလာတိုင္း.. ငါရျပီးသားကြ ဆိုျပီး ဝမ္းသာဖူးတာကိုလည္း သတိရမိပါေသးတယ္။
ကၽြန္မတို႕က ငယ္စဥ္ကတည္းက ကဗ်ာေတြ ရြတ္ရင္း၊ သင္ရင္း စိတ္ကူးထဲမွာ ပံုေဖာ္ရင္းနဲ႕ ကမၻာႀကီး အေႀကာင္း၊ ကိုယ္ ႀကံဳေတြရမယ္႕ ဘဝ လမ္းအေႀကာင္း၊ လူေတြအေႀကာင္း၊ ရသီဥတု ေျပာင္းလဲမွဳေတြ အေႀကာင္း၊ လူ႕စရိုက္နဲ႕ယဥ္ေက်းမွဳေတြအေႀကာင္း ၊သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႕ တိရိစ ၦာန္ေလးေတြ အေႀကာင္း စတာေတြကို စိတ္ကူးပံုေဖာ္ရင္း ေလ႕လာခဲ႕ရတာပါ။
ကေလးေလးေတြဟာ ေမြးကင္းစကေန ၇ ႏွစ္ အရြယ္အထိဟာ တစ္ဘဝလံုးစာအတြက္ သင္ႀကားမွဳ ျပဳေနတဲ႕ အခ်ိန္လို႕ ဆိုပါတယ္။
ဥပုသ္ေစာင့္
ဆြမ္းအုပ္နီနီ အေမရြက္လို႔
နက္ျဖန္နံနက္ ေက်ာင္းတက္မယ္
ေမာင္လည္းလုိက္မယ္ ခ်န္မထားနဲ႔
အေမသြားေတာ့ ပ်င္းလွတယ္
ေက်ာင္းႀကီးေပၚမွာ ေမာင္ငယ္ေဆာ့ရင္
ဘုန္းႀကီးေအာ့လို႔ ႐ိုက္လိမ့္မယ္
ေမာင္မေဆာ့ေပါင္ စိတ္ပုတီးနဲ႔
ဘုန္းေတာ္ႀကီးလို ေနပါ့မယ္
လိုက္မယ္ လိုက္မယ္။
                   မင္းသုဝဏ္
ဒီကဗ်ာေလးဟာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို သြားတဲ႕အခါ လိုက္ခ်င္တဲ႕  ကေလးေတြ အတြက္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေရာက္ရင္ ဘယ္လိုေန ဘယ္လို ထိုင္ရမယ္ ဆိုတာေလးကို လိုက္နာ ခ်င္စဖြယ္ေလး ျဖစ္ေအာင္နဲ႕ မလိုက္နာရင္ ဘာျဖစ္တတ္တယ္ ဆိုတာေလးပါ ထည္႕သြင္း စပ္ထားျပီး ကေလးေလးေတြ လိုက္ဆိုလို႕ ေကာင္းေအာင္ စပ္ထားတာေႀကာင္႕ ကၽြန္မတို႕ ငယ္ငယ္က အႀကိဳက္ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္လည္း ျဖစ္သလို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ေနတတ္ထိုင္တတ္ေအာင္ သင္ႀကား နားသြင္း ေပးတဲ႕ ကဗ်ာေလးပါပဲ။
စဥ္းစားႀကည္႕ပါ။ “ကေလးေတြကို အတင္းအႀကပ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ မေဆာ႕ရဘူးေနာ္။ ဒါ ဆိတ္ဆိတ္ျငိမ္ျငိမ္နဲ႕ တရားက်င္႕တဲ႕ေနရာ။ ဘုန္းႀကီးေတြကလည္း လာဆူညံရင္ မႀကိဳက္ဘူး။ ရိုက္မွာေနာ္ ဘာမွတ္ေနလဲ။ ျငိမ္ျငိမ္ေနရမယ္လို႕” အာဏာျပ တားျမစ္မယ္႕ အစား၊ အေႀကာက္တရား လြမ္းမိုးေအာင္ လုပ္မယ္႕ အစား… လိုက္နာခ်င္စိတ္ေလး ျဖစ္ျပီး ကိုယ္ပိုင္ အသိစိတ္ေလးနဲ႕ ထိန္းသိမ္းသြားေအာင္ ကဗ်ာေလးနဲ႕ သင္ႀကားလိုက္တာပါ။
ကၽြန္မ ဖတ္ဖူးတဲ႕ ကေလးစိတ္ပညာ အဂ္လိပ္ဘာသာနဲ႕ ေရးထားတဲ႕ စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲက ( ဘယ္စာအုပ္လည္း ကၽြန္မ တကယ္ မမွတ္မိေတာ႕ပါဘူး) အေႀကာင္းအရာေလး တစ္ခုကိုု သတိရမိပါတယ္။ ကေလးေတြဟာ အသက္ ၇ ႏွစ္အရြယ္ မတိုင္ခင္မွာ တစ္ဘဝလံုးစာအတြက္ သင္ယူေနႀကတဲ႕ အခ်ိန္ပါ။ ဒါေပမယ္႕ ဒီအခ်ိန္မွာ ကေလးေတြရဲ႕ ဦးေႏွာက္ေလးေတြဟာ အက်ိဳးအေႀကာင္း ဆက္စပ္ျပီး ေတြးေတာ သံုးသပ္ႏိုင္တဲ႕ စြမ္းရည္လည္း မရွိေသးပါဘူး။ ဒါေႀကာင္႕ ဒီအရြယ္ေလးေတြကို ေလ႕က်င္႕ သင္ႀကားေပးဖို႕၊ နည္းလမ္း မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႕ ဖြ႕ံျဖိဳးလာေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ဖို႕က လြယ္ကူတဲ႕ အလုပ္ေတာ႕ မဟုတ္လွပါဘူး။ သိပ္ကို ခက္ခဲျပီး သိမ္ေမြ႕တဲ႕ အလုပ္ပါလို႕ ဆိုထားပါတယ္။
ကေလးကဗ်ာနဲ႕ ပံုျပင္ ေတြဟာ ကေလးေတြကို ေလာကႀကီးနဲ႕ လူေနမွဳ ဘဝေတြအေႀကာင္းကို လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႕ နားဝင္ေအာင္ သင္ႀကားေပးႏိုင္စြမ္းရွိတဲ႕ အရာေတြမို႕  ဒီလို ခက္ခဲတဲ႕ အခ်ိန္ေတြအတြက္ အေကာင္းဆံုး အေဖာ္မြန္ပါပဲ။
ဒါေပမယ္႕ ဆရာမ ဂ်ဴး ဝတၳဳထဲမွာ စတမ္းဖတ္တဲ႕ ေက်ာင္းဆရာမေလးကို  ပရိတ္သတ္က ေမးခဲ႕တဲ႕ ေမးခြန္းနဲ႕ ေတြလိုပါပဲ။
“ ကဗ်ာေတြကို သင္ႀကားတဲ႕ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမ ေတြက ကေလးကဗ်ာေတြကို ကေလးေတြ တကယ္ ျမတ္ႏိုးလာေအာင္ သင္ႀကားေပးႏိုင္ရဲ႕လား”
“ မိဘေတြကေရာ ကေလးကဗ်ာေတြကို ကေလးေတြကို ၇ ႏွစ္မတိုင္ခင္ သင္ႀကားေပးႏိုင္ခဲ႕ရဲ႕လား”
          ကေလးေတြ ဆရာ၊ဆရာမ လက္ထဲ ေရာက္တဲ႕အခ်ိန္ ေက်ာင္းစတက္ခ်ိန္ဟာ ၅ ႏွစ္ခြဲ ၆ႏွစ္ အရြယ္ ျဖစ္ေနပါျပီ။ မိဘက ၅ ႏွစ္အရြယ္အထိ ထိန္းေက်ာင္းခြင္႕ရျပီး ေနာက္လက္က်န္ႏွစ္က ဆရာေတြရဲ႕ ထိန္းေက်ာင္းမွဳပါ ထပ္ေပါင္းလာပါတယ္။ ကၽြန္မတို႕ ဆီမွာ အခုဆို မူႀကိဳက ေခတ္စားပါတယ္။ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ သားေလးဆိုရင္ ၁ ႏွစ္ခြဲေလာက္ကတည္းက မူႀကိဳေရာက္ေနပါျပီ။
အဲဒီေတာ႕ကၽြန္မတို႕ႏိုင္ငံကမ္ိဘေတြ၊မူႀကိဳဆရာဆရာမေတြ၊ ေက်ာင္းဆရာ-ဆရာမ ေတြဟာ ျမန္မာ ကေလးေတြကို ျမန္မာ႕ေရေျမယဥ္ေက်းမွဳနဲ႕ အလိုက္ဖက္ဆံုးျဖစ္တဲ႕ ျမန္မာ ကေလးကဗ်ာေတြကို  တကယ္ပဲ သင္ႀကားႏိုင္ခဲ႕ရဲ႕လား။ ကၽြန္မေမေမလို ေမေမေတြ ရွိပါေသးရဲ႕လားလို႕ ကၽြန္မ ေတြးမိပါတယ္။
              စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ရုန္းကန္ေနရတဲ႕ မိဘ၊ အရင္းအႏွီးရွိ  အခ်ိန္အားရွိျပီး ေနရာရွိတာနဲ႕ လူမွဳ ဝန္ထမ္းက သင္တန္းဆင္း လက္မွတ္ ရ တစ္ေယာက္ပါတာနဲ႕  ဖြင္႕ခြင္႕ ရျပီး ေစ်းခ်ိဳခ်ိဳနဲ႕ ဖြင္႕ထားတဲ႕ မူႀကိဳေတြ၊ ကေလးကို တာဝန္အရ စာသင္ရေပမယ္႕ ကိုယ္စိတ္ပါဝင္စားတဲ႕ ဘာသာရပ္ကို ေရြးခ်ယ္ခြင္႕ မရွိ၊ သင္ေထာက္ကူ ပစၥည္း မျပည္႕စံု၊ လခနဲ႕ မေလာက္လို႕ က်ဴရွင္သင္ရင္း အားခ်ိန္မရလို႕ စိတ္မရွည္ ႏိုင္ေတာ႕တဲ႕  ေက်ာင္းက ဆရာ-ဆရာမ ေတြ ၊ အေရးအႀကီးဆံုးျဖစ္တဲ႕ ပညာေရးစနစ္ပံုစံ ဒါေတြကို အေျခခံျပီး အခု လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လူေနမွဳ ဘဝနဲ႕ ပညာေရး စနစ္ ပံုစံအရ ဆိုရင္ေတာ႕ ဒီလို ခ်စ္စရာ႕ ကဗ်ာေလးေတြကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေအာင္ သင္ႀကားႏိုင္ပါဦးမလား။ ေစ်းႀကီးေပးရတဲ႕ မူႀကိဳေတြ၊ ပုဂလိကေက်ာင္းေတြကလည္း အဂၤလိပ္ကဗ်ာေတြ အဂၤလိပ္စာေတြ မတတ္တတ္ေအာင္ သင္ေနရလို႕ ျမန္မာ ကေလးကဗ်ာေတြဘက္ကို လွည္႕ႀကည္႕ႏိုင္ပါရဲ႕လား။ တန္ဖိုးကိုေရာ နားလည္ပါ႕မလား။ မသင္ႏိုင္တာေရာ သူတို႕ အျပစ္လို႕ေတာ႕ မဆိုရက္ပါ။ ကေလးေတြရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ေတာ႕ ဝမ္းနည္းမိပါတယ္။
ျမန္မာ ကေလးကဗ်ာေလးေတြက ျမန္မာ႕ ကေလးေတြရဲ႕ ဘဝ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုပါပဲ။  ဒီစာေလးကို ေရးေနရင္း ျမန္မာ႕ကေလးေတြနဲ႕ အကိုက္ညီဆံုး ျမန္မာကေလးကဗ်ာေလးေတြကို သံသာသာ ရြတ္ဆိုေနတဲ႕ ကေလးေတြရဲ႕ မ်က္လံုးထဲမွာ အဲဒီကဗ်ာေလးေတြကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစိတ္ကို ရွာေဖြရင္း ကၽြန္မ ႀကည္႕ခ်င္တ႕ဲ စိတ္ ျဖစ္ေနမိပါတယ္။ ဒီေန႕ ဖုန္းဆက္ရင္ ေမေမ႕ကို ကၽြန္မ ေက်းဇူးတင္စရာ ေျပာမိမွာ ေသခ်ာတယ္.. ေမေမကေလး နင္ အထူးအဆန္းစကားေတြ ေျပာျပန္ျပီ ဆိုျပီး ရယ္ျပီး နားေထာင္ေနဦးမွာ ေသခ်ာပါတယ္ေလ။  
    ကၽြန္မ ငယ္ဘဝလိုပဲ ျမန္မာ႕လူမွဳဘဝနဲ႕ သဘာဝ ဝန္းက်င္ကို ပံုေဖာ္ခ်စ္ခင္ေစတဲ႕ ျမန္မာကေလးကဗ်ာေလးေတြကို ျမန္မာကေလးေလးေတြနဲ႕ ရင္းႏွီးေစခ်င္မိ ပါတယ္။
 ျမန္မာကဗ်ာနဲ႕ ျမန္မာကေလးေတြ.. ဆံုေနရဲ႕ လြမ္းေလျခင္း.. မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူးလို႕ ေတြးမိပါတယ္။

1 comments:

သက္ေဝ said...

Nice post... Love it..