Popular Posts
Subscribe To
Posts
Comments
Tuesday, September 3, 2013
စိတ္၏ လားရာ
ငါရိုက္ထားတဲ႕ နင္႕ပံုေလး ရွိတယ္။ ပို႕လိုက္မယ္
ဆိုျပီး ကၽြန္မကို သူငယ္ခ်င္းက ကၽြန္မ ေတာင္ေစာင္းက ခံုေလးမွာ ထိုင္ျပီး မ်က္စိတစ္ဆံုး
ျမင္ေနရတဲ႕ ျမင္ကြင္းေတြကို ေငးေနတာကို အေနာက္ကေန သူလွမ္းရိုက္ထားတာတဲ႕ ပံုေလး ပို႕လိုက္တယ္။ ရွဳခင္းက သိပ္လွတာမို႕.. ငါ႕ပံုမဟုတ္ဘဲ
ကိုယ္လံုး ကိုယ္ေပါက္ လွလွနဲ႕ ကဗ်ာဆန္ဆန္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္သာဆို ပိုလွမွာပဲလို႕ ခပ္ေသာေသာ
ေတြးမိေပမယ္။ လွပတဲ႕ ရွဳခင္းနဲ႕ အမွတ္တရ ျဖစ္ေစတဲ႕
ပံုေလးမို႕ သူငယ္ခ်င္းကို ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။
ေတာင္စြန္းနားက
ခံုေပၚမွာ ထိုင္ေငးေနတဲ႕ ကိုယ္႕ပံုကို ႀကည္႕ရင္း…. အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္မ အေတြးထဲမွာ
ဘာေတြရွိေနပါလိမ္႕။ ဟုတ္တယ္…. အဲဒီတုန္းကေလ။ ဘာေတြ ေတြးေနပါသလဲ ဆိုတာ
ကၽြန္မ ျပန္ေတြးမရပါ….။ ဘာမွ ေတြးမေနတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္သားပဲ။ ဘာမွ မေတြးတာ ဟုတ္ေကာ
ဟုတ္ပါရဲ႕လား။
စိတ္…
ဖမ္းဆုတ္ဖို႕ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႕ ခက္ေသာစိတ္ အဲဒီ အခ်ိန္က ဘယ္ကို ပ်ံသန္းေနသလဲ။ ထို အခ်ိန္ကေတာ႕
တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို လြမ္းေနခဲ႕ဖို႕ေတာ႕ သင္႕သည္။ အလြမ္းသည္ မေပ်ာ္ရႊင္ေစေသာ စိတ္ခံစားခ်က္
တစ္ခုပင္ ျဖစ္လင္႕ကစား အဆံုးစြန္အထိ မဆံုးရွံဳးရေသးခ်ိန္တြင္ ဆြတ္ပ်ံ႕ႀကည္ႏူးျခင္းက
တြဲပါတတ္ေႀကာင္းႏွင္႕ ေမွ်ာ္လင္႕ျခင္း တစ္စံုတရာေႀကာင္႕ ျပန္လည္ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ေႀကာင္း
သိျပီသားပင္ ျဖစ္မည္။ မျမင္ႏိုင္ေသာ ကံႀကမၼာေႀကာင္႕သာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနျခင္းသာ။ အျပီးတိုင္ ဆံုးရံွဳးသြားေသာ
အရာမ်ားကို လြမ္းဆြတ္ျခင္းကေတာ႕ နာက်င္ျခင္းႏွင္႕ တြဲဖက္ထားတတ္သည္။ ကိုယ္႕ေလာက ကိုယ္ကမၻာမွာ
မေပ်ာ္ရႊင္ရလွ်င္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ရလွ်င္ေသာ္ လည္းေကာင္း ထိုအရာကို ဦးေဆာင္သူသည္
စိတ္ ပင္ျဖစ္ပါသည္။
စိတ္အေတြး၊
စိတ္အႀကံ၊ စိတ္ခံစားခ်က္ …. တကယ္ေတာ႕ လူသတၱဝါ အားလံုးရဲ႕ ခ်မ္းသာျခင္း၊ ဆင္းရဲျခင္း
အားလံုးရဲ႕ ဖန္တီးရွင္ဟာ စိတ္ပဲ မဟုတ္လား။ ငါ စိတ္ခ်မ္းသာခ်င္တယ္ ဆိုတဲ႕ စိတ္ကပင္လ်င္..
စိတ္မခ်မ္းသာျခင္းရဲ႕ အစ ျဖစ္ေနတတ္သလား။ စိတ္၏ မွ်ေခ်ကို ကၽြန္မ ရွာေဖြခဲ႕မိသည္။
ကိုယ္႕စိတ္ကို ေအးခ်မ္းမွဳ မေပးႏိုင္ေသာ အရာမ်ားကို ငတ္မြတ္စြာ ေတာင္႕တျခင္းသည္ ကိုယ္႕ဒုကၡ ကိုယ္ရွာျခင္းတစ္မ်ိဳးပင္ ျဖစ္ေသာေႀကာင္႕ ထိုအရာမ်ားကို ေက်ာ္လြန္ႏိုင္ေအာင္ ကၽြန္မ က်ိဳးစားခဲ႕ရသည္။ စိတ္ဆႏၵကို ေက်ာ္လြန္ႏိုင္ေသာ အခါ မည္သည္႕ အရာမ်ားႏွင္႕မွ မတူသည္႕ ျငိမ္းခ်မ္းသည္႕ စိတ္ကို ခံစားရသည္။ မေက်ာ္လြန္ႏိုင္ျပန္ေသာ အခါမ်ားတြင္ မေတာ႕ ေဝဒနာသည္ ကၽြန္မ ခႏၵာႏွင္႕ ႏွလံုးသားကို ႏွိပ္စက္ တတ္ျပန္သည္။
ကိုယ္႕စိတ္ကို ေအးခ်မ္းမွဳ မေပးႏိုင္ေသာ အရာမ်ားကို ငတ္မြတ္စြာ ေတာင္႕တျခင္းသည္ ကိုယ္႕ဒုကၡ ကိုယ္ရွာျခင္းတစ္မ်ိဳးပင္ ျဖစ္ေသာေႀကာင္႕ ထိုအရာမ်ားကို ေက်ာ္လြန္ႏိုင္ေအာင္ ကၽြန္မ က်ိဳးစားခဲ႕ရသည္။ စိတ္ဆႏၵကို ေက်ာ္လြန္ႏိုင္ေသာ အခါ မည္သည္႕ အရာမ်ားႏွင္႕မွ မတူသည္႕ ျငိမ္းခ်မ္းသည္႕ စိတ္ကို ခံစားရသည္။ မေက်ာ္လြန္ႏိုင္ျပန္ေသာ အခါမ်ားတြင္ မေတာ႕ ေဝဒနာသည္ ကၽြန္မ ခႏၵာႏွင္႕ ႏွလံုးသားကို ႏွိပ္စက္ တတ္ျပန္သည္။
ရင္႕က်က္မွဳဟု
ဆိုမလား စိတ္က ေမာင္းႏွင္ျခင္းကို ခံရခ်ိန္မ်ားထက္ စိတ္ကို ကိုယ္က ျပန္လည္ ေမာင္းႏွင္ႏိုင္သည္႕
အခ်ိန္မ်ားက ပိုပိုမ်ားလာေသာအခါ ေဝဒနာနဲ႕ ရင္ဆိုင္ရခ်ိန္ေတြ နည္းလာသည္။ လူဆိုသာ အခက္သားလား
အဲဒီလို အခ်ိန္ေတြ မ်ားလာေတာ႕လည္း ပ်င္းသလိုလို ခံစားခ်က္မဲ႕ျခင္းကို မႏွစ္သက္ သလိုလိုမ်ားေတာင္
ျဖစ္လာလို႕ ေနျပန္သည္။ သို႕ေသာ္ စစ္မွန္ေသာ ျငိမ္းခ်မ္းမွဳ၏ အရသာကို ခံစားလာရေသာအခါ…
အသိတရားတို႕ႏွင္႕အတူ အရာအားလံုးဟာ လွပစြာ တည္ရွိေနေႀကာင္းကိုေတာ႕ ဘယ္လိုမွ မစြန္႕လႊတ္ႏိုင္ေတာ႕…
ဒီလိုနဲ႕ အရြယ္ေရာက္ခဲ႕ျပီေလ။ ဒါ လူလတ္ပိုင္း သမိုင္းတစ္ခုရဲ႕ အစေပါ႕….ကၽြန္မ ျဖတ္ေက်ာ္ရင္း ေလ႕လာ သင္ယူရဦးမည္သာ...။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments: