အလြမ္းေျပ

( ၁ )

ေႏြရနံ႕သင္းေသာ ေလးညွင္းေအးေအးသည္ ျမစ္ျပင္က်ယ္နဲ႕ ေခ်ာင္းရိုးတစ္ေလွ်ာက္ကို တိုးေဝွ႕တိုက္လာရင္း ျငိမ္းဆီကို အေရာက္ေျပးလာသည္..

ပုန္းညွက္ရနံ႕သင္းသင္းေလးကို သယ္ေဆာင္လာတဲ႕ ေလညွင္းက ျငိမ္းရဲ႕ လြမ္းဆြတ္စိတ္ကို ပိုေစပါတယ္

္

တကယ္ဆို ဒီပုန္းညွက္ပန္းေတြ ပြင္႕ခ်ိန္ဆို… သူ ခူးေပးေနႀကေပါ႕…

ညေနေစာင္း အလင္းေရာင္က ေပ်ာက္လုလု… ျငိမ္းရဲ႕ မ်က္ဝန္းထဲက မ်က္ရည္ေတြကလည္း က်လုလု..

ျငိမ္းေရ.. ေျမးမ.. ညေနစာ စားျပီးပလား… လွမ္းထားတဲ႕ ငါးေျခာက္ေတြကို သိမ္းျပီးပလားကြဲ႕

အိမ္တြင္းဆီက အဘႀကိဳင္ရဲ႕ ေခၚသံေႀကာင္႕ .. ေခ်ာင္းရိုးဘက္ဆီ ေမွ်ာ္ေငးေနတဲ႕ ျငိမ္း မ်က္ရည္စေတြကို သိမ္းလို႕.. အိမ္ဘက္ဆီ ျပန္လွည္႕ ခဲ႕ပါတယ္..

ဒီေန႕လည္း ေမာင္ ျပန္မေရာက္ေသးဘူးေပါ႕… ေမာင္ရယ္..

( ၂ )

ျငိမ္းငယ္ငယ္ကတည္းက ငါးဖမ္းသြားတဲ႕ မိဘႏွစ္ေယာက္လံုးကို ေလျပင္းက ဧရာဝတီရဲ႕ ျမစ္ျပင္မွာပဲ ဆံုးပါးေအာင္

ရက္ရက္စက္စက္ေခၚေဆာင္သြားျပီးတဲ႕ေနာက္.. အဘ တစ္ေယာက္တည္းကိုသာ မိသားစုအျဖစ္ တြယ္တာအားကိုးေနရတဲ႕ ဘဝမွာ…

အရြယ္ေရာက္လာေတာ႕ … ေမာင္.. ဆိုတဲ႕ ခ်စ္ရသူ.. တြယ္တာရသူ တစ္ေယာက္.. ျငိမ္းဘဝထဲ .. ေရာက္လာခဲ႕တာ..

ေမာင္ဟာ… ျငိမ္းဘဝရဲ႕ မရွိမျဖစ္ အေရးပါသူပါ.. ေမာင္..

“ ငါေတာ႕ ငါ႕ဘဝကို ဒီေလာက္နဲ႕ မေက်နပ္ႏိုင္ဘူး ျငိမ္းရာ..

ဒီ ငါးဖမ္း ပိုက္ခ် ဘဝနဲ႕ ငါ႕ ဘဝကို အဆံုးမသတ္လိုက္ႏိုင္ဘူး..”

မ်က္ေမွာင္ကို က်ဳတ္ရင္း … ေမာင္ေျပာေတာ႕ .. ျငိမ္းက ေမာင္႕ မ်က္ႏွာကို ေငးႀကည္႕ေနမိတယ္..

“ ေမာင္ နင္ လာမယ္႕ ႏွစ္ဆို ဘြဲ႕ရျပီပဲ… နင္႕ မိဘ လက္ငုတ္လက္ရင္း ငါးဖမ္းလုပ္ငန္း မလုပ္ခ်င္လည္း ရြာေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းဆရာဝင္လုပ္ပါလားဟင္..

ရြာမွာ ကေလးေတြမ်ားရတဲ႕အထဲ .. ဆရာကလည္း ရြာေက်ာင္းမွာ မျမဲနဲ႕.. နင္သာ ဆရာလုပ္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ.. ျငိမ္းဆို ဆရာမ သိပ္လုပ္ခ်င္တာ.. ျငိမ္းက ေက်ာင္းဆက္မေနျဖစ္လို႕သာရယ္…”

ေျပာရင္း ဝမ္းနည္းစိတ္နဲ႕ ျငိမ္းအသံက အဖ်ားခတ္ တုန္ခါသြားသည္။

“ေက်ာင္းဆရာ လခေလာက္နဲ႕ ခုေခတ္ ေစ်းႏွဳန္းနဲ႕ ဘဝကို ဘယ္လို ရပ္တည္မွာလဲ ျငိမ္းရ.. ေနာက္ငါ ဒီ ေတာေန ေတာစားဘဝက ရွဳန္းထြက္ခ်င္ေသးတယ္..

ျမိဳ႕မွာ သြားအလုပ္လုပ္ဖို႕ကလည္း ဒီအေဝးသင္ဘြဲ႕နဲ႕ ငါ ဘယ္လို တိုးေပါက္မလဲဟာ.. ေနာက္ နင္နဲ႕ငါ႕ လက္ထပ္ဖို႕က ရွိေသးတယ္ မဟုတ္လားဟ”

ေမာင္ေျပာလိုက္တဲ႕ စကားေႀကာင္႕ ျငိမ္းက ရွက္ျပီး ေခါင္းငု႕ံရင္း…

“ငါ ေလာဘမႀကီးပါဘူး ေမာင္ရဲ႕.. ေမာင္နဲ႕ အတူ ဘဝကို ရင္ဆိုင္ရဲပါတယ္…”

ျငိမ္းစကားကို ေမာင္က သေဘာတက်ျပံဳးရင္း…

ျငိမ္းရယ္ နင္က နာမည္ေလးနဲ႕ လိုက္ေအာင္ ငါ႕ရင္ကို ျငိမ္းေစတယ္ သိလား…

အဲဒီ ခ်ိန္းတဲ႕ညက ပုန္းည႕ံရနံ႕ေတြႀကားက လေရာင္လဲ႕လဲ႕ဖ်ာလို႕… သာသာယာယာ..။





(၃ )

“မျငိမ္းေရ… အဘႀကိဳင္ မျငိမ္းရွိလားဗ်..”

အိမ္အျပင္ဘက္က ေမာင္႕အသံေႀကာင္႕ အိမ္ခန္းထဲမွာ သနပ္ခါးလိမ္းေနတဲ႕.. ျငိမ္း လန္႕သြားသည္..

အခ်ိန္မတန္ခင္ လူႀကီးေတြ မ်က္စိေနာက္မယ္ ဆိုျပီး… ေမာင္က ဘယ္ေသာအခါမွ အိမ္ကို တစ္ေယာက္တည္း လာမလည္တတ္သူ..

အေႀကာင္းကိစၥရွိရင္ေတာင္ အေဖာ္ေတြနဲ႕ အတူတူလာတတ္တာ ျငိမ္းအသိမို႕..

ျငိမ္းရင္ထဲ ထိတ္သြားသည္..

“ေအးကြ.. မင္းသူငယ္ခ်င္း အိမ္ထဲမွာ ရွိသကြဲ႕..

ေျမးမေရ.. မင္းသူငယ္ခ်င္းလာတယ္…”

“ဟုတ္ကဲ႕ အဘ လာျပီ..”

“မျငိမ္း… မလွရီတို႕က အပတ္စဥ္ဆြမ္းခ်က္ဖို႕ကိစၥ စုျပီး တိုင္ပင္စရာေလးေတြရွိလို႕... အခု ေခၚခိုင္းလိုက္တယ္ဗ်

အဲဒါ မျငိမ္း ကၽဳပ္နဲ႕ လိုက္ခဲ႕မလား... ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္႕ဘာသာ ေနာက္က လိုက္ခဲ႔မလားဗ်”

“ဟဲ႕ ညေနေတာင္ ေစာင္းျပီးပဲ... ေနဝင္ရီသေရာ တစ္ေယာက္တည္းမသြားပါနဲ႕ေလ.. ေျမးမကို ေစာင္႕ေခၚသြားေခ် .. ဟဲ႕ ေျမးမ ျမန္ျမန္လုပ္..”

အဘ ခြင္႕ျပဳစကားေႀကာင္႕ .. ျငိမ္းလဲ သြက္သြက္ေလး ေမာင္႕ေနာက္က လိုက္ခဲ႕တယ္..

အိမ္နဲ႕ နဲနဲေဝးေတာ႕မွ.. ျငိမ္း .. ျငိမ္းကို ေမာင္ ညာေခၚလာတာ အေရးႀကီး ေျပာစရာရွိလို႕..

( ၄ )

“ေမာင္ မနက္က်ရင္ .. ျမိဳ႕ကလာတဲ႕ ဦးေလးနဲ႕ ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္သြားလုပ္ဖို႕ ရန္ကုန္ကို လိုက္သြားေတာ႕မယ္ ျငိမ္း..”

“ေမာင္...”

“ ဟုတ္တယ္ ျငိမ္း...အဲဒါ ေမာင္႕ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ပဲ”

ျငိမ္း ရင္ထဲမွာ ဝမ္းနည္းစိတ္နဲ႕ ဆို႕နင္႕ေနျပီး ျငိမ္း၏ ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းသားေလးမ်ားက တဆတ္ဆတ္ တုန္လာသည္...

ျငိမ္းတို႕ ႏွစ္ဦးႀကားမွာ ေနာက္ထပ္ဘာသံမွ ထပ္မထြက္လာပဲ ႏွစ္ဦးစလံုးက ဝမ္းနည္းစိတ္နဲ႕ တိတ္ဆိတ္ျခင္းကသာ ..

ေခ်ာင္းေရ စီးသံ.. ကမ္းပါးေဘးက လွိဳင္းပုတ္သံ... ေလတိုးသံေတြက က်ယ္ေလာင္လြန္းေလစြ...

ျငိမ္းလက္ကို တင္းတင္းဆုပ္ထားတဲ႕ ေမာင္႕လက္ေပၚကို ျငိမ္းရဲ႕ မ်က္ရည္စက္ေတြက တစ္စက္.. ျပီး.. တစ္စက္..

ေမာင္က ျငိမ္းမ်က္ရည္ေတြကို လိုက္သုတ္ရင္း...

“တိတ္ပါ.. ျငိမ္းရယ္... ေနာ္... ေမာင္ေျပာျပတာ နားေထာင္ပါဦး..”

ျငိမ္းက ရွိဳက္သံတစ္ဝက္ျဖင္႕..

“စဥ္းစားပါဦး ေမာင္ရယ္... ျငိမ္းကို တကယ္ ခြဲခဲ႕မွာလားဟင္..”

ေမာင္က သက္ပ်င္းရွည္ႀကီးကိုခ်ရင္း...

“ျငိမ္း ေမာေနျပီး ငိုတာရပ္ျပီး ေမာင္ေျပာျပတာ နားေထာင္ကြာေနာ္..

ေမာင္အခုဆိုဘြဲ႕ရျပီ... ေမာင္ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ စဥ္းစားတယ္...

ေမာင္ဘြဲ႕ရေအာင္ ေက်ာင္းထားဖို႕ ေမာင္႕မိဘေတြ ဘယ္ေလာက္ရွဳန္းကန္ရလဲ.. တစ္ရြာထဲေနတဲ႕ ျငိမ္းအသိဆံုးပဲ..”

“ငါးဖမ္းရတာ.. အရင္လို ရေတာ႕တာမဟုတ္ဘူး... ငါေတြကလည္းရွား..

ရာသီဥတု မေကာင္းေတာ႕ စိုက္ပ်ိဳးလို႕ကလည္း အထြက္မေကာင္း...

ေနာက္ ျမိဳ႕က စီးပြားေရးသမားေတြ ေလလံဆြဲတဲ႕ ေနရာေတြေရွာင္ရေတာ႕.. အရင္လို ငါးဖမ္းရတာလည္း မလြယ္ကူေတာ႕ မိသားစုမေခ်ာင္လည္ေတာ႕တာ ..

ေမာင္တို႕ မိသားစု.. ျငိမ္းတို႕ေျမးအဖိုးေတြ လက္ေတြ႕ ခံစားေနရတာမဟုတ္လား..”

“ ေရွ႕ေလွ်ာက္ဘယ္လို ျဖစ္လာမယ္ မေတြးတတ္ပါဘူး...

ေနာက္ ျငိမ္းနဲ႕ ေမာင္ရဲ႕ ေရွ႕ေရးကိုေတြးႀကည္႕ရင္ ..

ေမာင္ ေက်ာင္းဆရာလုပ္လုပ္ ျမိဳ႕တက္အလုပ္လုပ္ ေမာင္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ တစ္ဝမ္းတစ္ခါး ေလာက္တယ္ ႏွစ္ကိုယ္တူ ဆင္းရဲ ခံႏိုင္တယ္ပဲထားကြာ..

ျငိမ္းတို႕ ေျမးအဖိုး ႏွစ္ေယာက္တည္း... အဘကလည္း အသက္ႀကီးလာျပီ.. ေမာင္တို႕ သူ႕ကို ေစာင္႕ေလွ်ာက္ဖို႕ တာဝန္ရွိတယ္..

ေနာက္ ေမာင္႕ အေဖ၊အေမ ကိုလည္း ေမာင္႕ကို ဒီအရြယ္အထိ ေမြးလာ ေက်ာင္းထားေပးလာမို႕.. ေမာင္႕ ျပန္ႀကည္႕ဖို႕ သင္႕တယ္..”

“ ေနာက္ ေမာင္တို႕ လက္ထပ္ျပီးရင္ .. ေမြးလာမယ္႕ ကေလးေတြကိုလည္း.. ပညာေရး.. သူတို႕ရဲ႕ အနာဂတ္ကို ေမာင္ လွလွပပ ပံုေဖာ္ေပးခ်င္တယ္.. ေမာင္႕ထက္ သာတဲ႕ မ်ိဳးဆက္ေတြ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္..

ဒါေတြ အားလံုးျဖစ္ဖို႕က ေမာင္ စီးပြားရွာဖို႕ လိုတယ္.. ျငိမ္း...”

“ ေမာင္ ေက်ာင္းတက္ရင္း ေသခ်ာ ေလ႕လာႀကည္႕တယ္.. ခုခတ္မွာ အေဝးသင္ဘြဲ႕ တစ္ခုေလာက္နဲ႕ ျမိဳ႕ေပၚမွာ အလုပ္ရဖို႕ကလည္း သိပ္ခက္သလို ရခဲ႕ရင္ေတာင္ ကိုယ္႕ တစ္ဝမ္းတစ္ခါးေလာက္ရံုကလြဲလို႕ .. မလြယ္ဘူး..”

“ ျငိမ္းနဲ႕ နီးရဖို႕... ေမာင္တို႕ အနာဂတ္လွပဖို႕... ကိုယ္႕မိဘေတြကိုလည္း ျပန္ေစာင္႕ေရွာက္ႏိုင္တဲ႕ သားသမီးျဖစ္ဖို႕ဆိုရင္... ေမာင္႕မွာ ေရြးစရာ ဒီလမ္းပဲ ရွိေတာ႕တယ္ကြာ..

ေမာင္႕ကို မတားပါနဲ႕ ျငိမ္းရယ္... ေနာ္...”

ျငိမ္းသည္ ငိုထားေသာ အရွိန္ျဖင္႕ .. တစ္ခ်က္.. တစ္ခ်က္ရွိဳက္ရင္း...

“ေမာင္က ျငိမ္းထက္ အရာရာ တတ္ သိတဲ႕ သူပါ.. ျငိမ္းမွာ တားစရာ စကားဘယ္လို ေျပာရမလဲ မသိေတာ႕ပါဘူး..

ဒါေပမယ္႕ ျငိမ္း ေမာင္နဲ႕ မခြဲႏိုင္ဘူး... ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ... ေမာင္မရွိတဲ႕ ရက္ေတြ ျငိမ္းဘယ္လို ေနရမွာလဲ..”

ေမာင္က ျငိမ္းကို တင္းတင္းဖက္ထားရင္း..

“ျငိမ္းရယ္ ေမာင္လည္း မခြဲႏိုင္ပါဘူး.. ေမာင္တို႕ အနာဂတ္အတြက္ပါ.. မနက္က်ရင္ ေမာင္ သြားရေတာ႕မယ္ ...ျငိမ္း..”

“ျငိမ္းတားတာကို ေမာင္ နားမေထာင္ႏိုင္တာ ခြင္႕လႊတ္ပါ ျငိမ္းရယ္..

ေမာင္ မရွိေပမယ္႕... ျငိမ္း ေမာင္ရွိတုန္းကလိုပဲ .. ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနျပီး ေမာင္႕ ျပန္အလာကို ေစာင္႕ပါမယ္လို႕ ဂတိေပးေနာ္.. ေမာင္လည္း ျငိမ္းဆီ အေရာက္ျပန္လာပါ႕မယ္လို႕ ဂတိေပးတယ္ ဟုတ္လား..”

“တစ္ခ်ိန္မွာ လွပတဲ႕ အနာဂတ္က ေမာင္တို႕ ႏွစ္ေယာက္အတြက္ပါ ျငိမ္းရယ္.. ေမာင္႕ေျပာတာ ယံုေနာ္..”

“ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ ေတာ႕ ဂရုစိုက္ပါ ေမာင္ရယ္ေနာ္.. ျငိမ္း ေမာင္ကလြဲျပီး တျခား စည္းစိမ္ေတြ မမက္ေမာပါဘူးေနာ္..”

“စိတ္ခ်ပါ ... ေမာင္ ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ဂရုစိုက္မယ္.. ျငိမ္းလည္း ဂရုစိုက္ေနာ္...”

“ကဲ .. ျငိမ္း အဘ လိုက္ရွာေနဦးမယ္..

ေမာင္ ျပန္လိုက္ပို႕မယ္.. မနက္က်ရင္ ေမာင္တို႕ အေစာႀကီး ေလွထြက္မွာ .. ျငိမ္း မလာခဲ႕နဲ႕ေနာ္.. ျငိမ္း ကမ္းကေန ႀကည္႕ေနရင္ ေမာင္ စိတ္ေဖ်ာင္႕မွာ မဟုတ္ဘူး..”

တစ္သက္တာအတြက္.. ခဏေလး အားတင္းျပီး ခြဲႀကပါဦးစို႕..ျငိမ္းရယ္...

ေမာင္က အံတစ္ခ်က္ တင္းတင္း ႀကိတ္ရင္း.. ျငိမ္းေရွ႕ကေန ေျခလွမ္းက်ဲက်ဲတို႕နဲ႕ ျငိမ္းတို႕ အိမ္ဘက္ကို အရင္ ထြက္သြားသည္..

(၅)

ရက္လေတြ .. ႏွစ္ေတြ အလီလီ ေျပာင္းခဲ႕ပါျပီ…

ေမာင္ ဆီက သတင္းမႀကားရတာ ႀကာပါျပီ..

အစပိုင္းက ေမာင္တို႕ မိဘေတြဆီက ေမာင္႕သတင္းႀကားေတာ႕ ေမာင္ မေလးရွားကို ထြက္သြားျပီတဲ႕…

ေမာင္ ထြက္သြားျပီး သိပ္မႀကာခင္ ေမာင္႕ အေဖ ေရာဂါႏွင္႕ ဆံုးေတာ႕ ေမာင္႕အေမနဲ႕ ေမာင္႕ ညီမေလးကို ျမိဳ႕က အမ်ိဳးေတြက လာေခၚသြားႀကသည္.. ေမာင္လည္း ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္က ထင္သေလာက္ အဆင္မေျပလို႕ တစြန္းတစႀကားရသည္..

ေမာင္ တစိမ္းေတြႀကားမွာ အရာရာ အစိမ္းသက္သက္ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဘာဒုကၡေတြမ်ား ႀကံဳေနျပီလဲ.. ဘယ္ေလာက္မ်ား ရုန္းကန္ေနရျပီလဲ… ျငိမ္း စိတ္ေတြ ပူလွခ်ည္႕ရဲ႕..

ျငိမ္း ေမာင္႕အတြက္ ဆုေတာင္းေပးရံုကလြဲလို႕… ဒီထက္.. ဘာတတ္ႏိုင္ဦးမလဲ ေမာင္ရယ္..

စာတိုက္ပံုးမရွိေသာ…. ဖုန္းမရွိေသာ ျငိမ္းတို႕ ရြာေလးဆီ ေမာင္ ဆက္သြယ္ရခက္ပါမည္…

ဒါေပမယ္႔ တစ္ေန႕ ေမာင္… ျငိမ္းဆီ ျပန္လာမယ္ဆိုတာကိုေတာ႕… ျငိမ္းယံုႀကည္ပါတယ္ ေမာင္ရယ္…

ေန႕စဥ္ ညေနတိုင္း… ေခ်ာင္းရိုးေလးကို လွမ္းေမွ်ာ္တတ္တဲ႕ အက်င္႕တစ္ခု ျငိမ္းဆီမွာ စြဲလို႕လာခဲ႕သည္..

အလင္းေရာင္ ကုန္ခ်ိန္ဆို .. မ်က္ႏွာ ညိဳညိဳျဖင္႕.. အိမ္ဘက္ကို ျပန္လွမ္းေလွ်ာက္လာျခင္းသည္.. ျငိမ္း၏ တစ္ေန႕တာရဲ႕ အဆံုးေပါ႕…

ျငိမ္းရဲ႕ ေမာင္ေရာက္ခ်ိန္ဆိုတဲ႕ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္က.. ေရာင္နီနဲ႕အတူ.. ေနာက္ေန႕အစေပါ႕…

ျငိမ္း အျဖစ္ကို ျငိမ္းရဲ႕ အဘက စိတ္မေကာင္းစြာ.. ေငးႀကည္႕တတ္တာကိုေတာ႕ ျငိမ္းတစ္ေယာက္ သတိထားမိပါေလစ…

အဘႀကိဳင္ တစ္ေယာက္ကေတာ႕… သူ႕ခ်စ္လွစြာေသာ ေျမးမရဲ႕ ေသာကကို ေငးႀကည္႕ရင္း ေရရြတ္တတ္တာက..

ေႀသာ္ ..ေခတ္ရဲ႕ သားေကာင္ေလးေတြ… ျဖစ္ရေလ… ေျမးေလးတို႕ေတြရယ္…



အလြမ္းေျပ

( လႊမ္းမိုး သီဆိုထားတဲ႕ ပါးစပ္ရာဇဝင္ေလး ျဖစ္ခဲ႕ျပီ သီခ်င္းကို ခံစားရင္း - အလယ္ေရေက်ာ္ခရီး အမွတ္တရ )